به گزارش ضربان خبر، هر چند باورش سخت است، اما برخی از شرکتهای معدنی و تجارت جهانی به سختی در تلاش برای ایجاد ذخایر زغالسنگ، بهویژه برای کارخانههای فولاد هستند. اما چه کسی هنوز در حال ساخت کارخانه های زغال سنگ جدید است. چه مناطقی بیشترین نیروگاه های زغال سنگ فعال را دارند. و کارخانه های زغال سنگ واقعاً چه وقت بازنشسته می شوند.
به گزارش فولاد ایران، طی بیست سال گذشته، چین تولید برق با سوخت زغال سنگ خود را از 200000 به بیش از 1 میلیون مگاوات افزایش داده است. بر اساس گزارش رویترز، چین مجوز 100 نیروگاه جدید دیگر را در سال 2023 صادر کرده است. اما چین در این رونق ساخت کارخانه زغال سنگ تنها نیست. هند، که از دسترسی ضعیف برق آبی رنج می برد، همچنین در حال برنامه ریزی برای افزایش ظرفیت زغال سنگ در آینده به اندازه جنوب شرق آسیا است و برخلاف ایالات متحده و اروپا، هیچ یک از این مناطق درجه قابل توجهی از بازنشستگی کارخانه ها را برنامه ریزی نمی کنند. بنابراین اگر باور کنیم که همه این نیروگاههای زغالسنگ برای مدتی در خدمت خواهند بود، میتوان گفت که تقاضای زغالسنگ در این مناطق همچنان قوی خواهد بود. چین، هند و آسیای جنوب شرقی 70 درصد از تولید زغال سنگ جهان را مصرف می کنند، در حالی که ایالات متحده و اروپا تنها 10 درصد از تولید زغال سنگ جهان را مصرف می کنند.
همه کشورها خواهان انرژی هستند که از نظر زیستمحیطی بیخطر باشد، عرضه مطمئنی داشته باشد و مقرونبهصرفه باشد. با این حال، در بیشتر موقعیت ها، هر ترکیبی از دو عامل مانع سومی می شود. به عنوان مثال زغال سنگ را در نظر بگیرید. از این جهت “امن” است که تقریباً هر کشوری دسترسی تجاری به زغال سنگ یا زغال سنگ را دارد. انرژی تولید شده مقرون به صرفه است زیرا ساخت نیروگاه ها می تواند نسبتاً ارزان باشد و نیروی حاصل از آن ارزان فروخته شود. بنابراین انرژی زغال سنگ هم امن و هم مقرون به صرفه است، اما بدیهی است که از نظر زیست محیطی مضر است. حال فرض کنید میخواهیم مقادیر دوم و سوم را به حداکثر برسانیم، انرژی برای اقتصاد تولید کنیم که هم از نظر زیستمحیطی بیخطر باشد و هم مقرونبهصرفه. این ما را به سمت فناوریهای تجدیدپذیر مانند باد و خورشید سوق میدهد اما اتکای انحصاری به این منابع متناوب امنیت عرضه را قربانی میکند.
ایالات متحده وابستگی خود به زغال سنگ را کاهش داده است. اما عمدتاً گاز طبیعی تولید داخل را جایگزین آن کرده است. از نظر سهگانه انرژی، گاز طبیعی هم ایمن و هم مقرون به صرفه است و تغییر آن از یک فناوری سوزاندن سوخت فسیلی به فناوری دیگر، بهبودی برای محیط زیست است.
اه هر حال، اشتباه است که فرض کنیم آسیا شروع به کنار گذاشتن زغال سنگ می کند همانطور که ایالات متحده و اروپا شروع به انجام این کار کرده اند. عجله کنونی برای ساخت نیروگاههای زغالسنگ جدید ممکن است ناشی از ترس از این باشد که این پروژهها به زودی از نظر سیاسی غیرقابل قبول باشند، بنابراین بهتر است همه آنها را اکنون بسازند و این همان کاری است که آنها انجام می دهند.